Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

shakuntala playing






holga 024 (almost damaged, cross processed etc.)










portrait of an artist as a young cat



για μένα, αν σκύβω πάνω από την ωραία Αιλουροειδή, την τόσο σωστά βαφτισμένη, που είναι ταυτόχρονα η δόξα του φύλου της, η περηφάνια της καρδιάς μου και το άρωμα του πνεύματός μου, είτε είναι νύχτα, είτε είναι μέρα, μέσα στο άπλετο φως ή μέσα στη διαπεραστική σκιά, στο βάθος των αξιολάτρευτων ματιών βλέπω πάντα την ώρα καθαρά, πάντα την ίδια, μια ώρα απέραντη, επίσημη, μεγάλη όπως το διάστημα, χωρίς υποδιαιρέσεις λεπτών ούτε δευτερολέπτων, μια ώρα ακίνητη που δεν είναι σημειωμένη στα ρολόγια και ωστόσο ελαφριά σα στεναγμό, γρήγορη σα μια ματιά.
και, αν κάποιος ενοχλητικός ερχόταν να με ανησυχήσει όσο το βλέμμα μου αναπαύεται πάνω σ' αυτή την εξαίσια πλάκα ρολογιού, αν κάποιο πνεύμα ανέντιμο και μισαλλόδοξο, κάποιο Δαιμόνιο της αναποδιάς μου έλεγε: "τι κοιτάς μέσα στα μάτια αυτού του πλάσματος; βλέπεις εκεί την ώρα άσωτε και τεμπέλη θνητέ;" θα απαντούσα χωρίς δισταγμό: "ναι, βλέπω την ώρα. είναι η αιωνιότητα".


Σαρλ Μπωντλαίρ